Indonezja w 2003 roku.

Spis Treści

• Informacje ogólne
• Klimat
• Ludność
• Surowce mineralne
• Rolnictwo
• Turystyka
• Gospodarka
• Relacje handlowe z Polska

Informacje ogólne

Indonezja jest państwem wyspiarskim, położonym w Azji Południowo-Wschodniej. Leży na około 17.500 wyspach (w tym około 6.000 zamieszkanych), położonych pomiędzy półwyspem Indochińskim i Australią.
Powierzchnia kraju zajmuje 1.919,4 tys. km2. Państwo zajmuje większość Archipelagu Malajskiego, w tym Wielkie Wyspy Sundajskie (Sumatrę 421 tyś. km2, Jawę 127 tyś. km2 i Celebes 189 tyś. km2), Małe Wyspy Sundajskie (od Bali przez Flores po Timor), Moluki oraz kilka mniejszych archipelagów przylegających do dużych wysp. Ponadto do Indonezji należy zachodnia część Nowej Gwinei ( 413 km2).

Klimat

Cała Indonezja znajduje się w strefie klimatów równikowych. Dominuje klimat równikowy, wybitnie wilgotny, w centralnej części wyspy Borneo i na małych Wyspach Sundajskich - podrównikowy wilgotny. Obfite opady występują przez cały rok, z maksimum przypadającym na listopad-grudzień kwiecień-maj.

Ludność

Ludność Indonezji szacowana jest obecnie na 203.583,9 tys. osób. Gęstość zaludnienia wynosi 106 osób na km2. Skład etniczny : Jawajczycy (39,4 %), Sundajczycy (15,8%), Indonezyjczycy ( Malajowie, 12,4 %; Madurowie, 4,3 %; Minang, 2,4 %), inni (26 %).

Surowce mineralne

Indonezja jest krajem zasobnym w surowce mineralne. Kluczową role odgrywa eksploatacja ropy naftowej, przede wszystkim z pól roponośnych we wschodniej Sumatrze, pn. Jawie oraz z szelfu na Morzu Południowo-chińskim, Morzu Jawajskim i w Cieśninie Makasarskiej. Na Borneo oraz pn. Sumatrze eksploatuje się gaz ziemny. Na środkowej Sumatrze oraz we wsch. Borneo wydobywa się też węgiel kamienny. Na wyspach Bangka, Belitung i Singkep prowadzona jest eksploatacja rud cyny. Na pd. Celebesie pozyskuje się rudy niklu, na wyspach Bintan, Kojan i Angkut u wsch. Wybrzeży Sumatry - boksyty, a w Irianie Zachodnim - rudy miedzi oraz złoto. Energia elektryczna pozyskiwana jest przede wszystkim w elektrowniach cieplnych bazujących na ropie naftowej i węglu kamiennym.

Rolnictwo

Grunty orne i plantacje zajmują zaledwie 16,2 % powierzchni kraju i koncentrują się przede wszystkim na Jawie, Madurze i Bali. Podstawową rośliną żywieniową jest ryż, uprawiany od 2000 lat. Ponadto istotną rolę odgrywa kukurydza, maniok, bataty, soja i orzeszki ziemne. Główne uprawy towarowe to: kauczukowiec, palma olejowa, palma kokosowa, kawa, herbata, trzcina cukrowa, kakaowiec, drzewo chinowe, tytoń i przyprawy.

Turystyka

Indonezja jest również krajem atrakcyjnym turystycznie ze względu na malownicze plaże (Bali, Moluki, Nias), liczne osobliwości przyrody (wulkany, rafy koralowe, wulkaniczne jeziora, wilgotne lasy równikowe), zabytki architektury sakralnej oraz zachowujące swą dawną kulturę społeczności lokalne.

Gospodarka

Do końca lat 70. Gospodarka Indonezji rozwijała się głównie dzięki eksportowi surowców mineralnych, drewna oraz produktów rolnictwa plantacyjnego. Znoszenie w latach 80 barier ograniczających, napływ obcego kapitału, połączone z ogromnymi zasobami wciąż taniej siły roboczej i utrzymującym się dodatnim saldem handlu zagranicznego, doprowadziło do dynamicznego rozwoju przemysłu i usług, i szybszego wzrostu gospodarczego. W skutek kryzysu azjatyckiego oraz zawirowań politycznych, w latach 1997-1998 nastąpiło załamanie gospodarki oraz utrata płynności finansowej kraju (PKB zmniejszył się o 14%). Po okresie stagnacji w 1999 roku (wzrost PKB o 0,23%) w roku 2000 odnotowano pierwszy od czasów kryzysu azjatyckiego wzrost w gospodarce. Produkt krajowy brutto (PKB) Indonezji zwiększył się w roku 2000 o 4,77%, według informacji podanych przez Centralny Urząd Statystyczny (BPS) i w przeliczeniu wyniósł ok. 151,5 mld USD. PKB per capita wzrósł wprawdzie do USD 760, jednak nadal utrzymuje się znacznie poniżej USD 1.088, zanotowanego w 1997 r. Według danych Centralnego Urzędu Statystycznego Indonezji Produkt Krajowy Brutto Indonezji wzrósł w 2002 roku w porównaniu do roku poprzedniego o 3,66%. Inflacja w 2002 r. wyniosła 10,03% (dane Bank Indonesia), tj. o 1,03% więcej niż przewidywał plan budżetu na rok 2002 (0,53% po rewizji), wobec 12,55% w 2001 r. Na koniec grudnia 2002 kurs rupii do USD wyniósł 8.908, w porównaniu z 10.400 rupii/ USD rok wcześniej. W pierwszych miesiącach 2003 kurs rupii do USD nie wykazywał większych odchyleń i utrzymywał się na poziomie nieco poniżej 9.000 rupii / USD. Wartość eksportu zwiększyła się jedynie o 1,5 % i wyniosła 57,2 mld USD (dane BPS). Wartość importu w 2002 roku wyniosła USD 31,29 mld, jedynie o 1,1% więcej niż w roku poprzednim.

Relacje handlowe z Polska

W 2002 roku poważnie wzrosła wymiana handlowa pomiędzy Polską a Indonezją. Pod względem dynamiki wzrostu wymiany handlowej Polska uplasowała się na czwartym miejscu wśród 50 najważniejszych dostawców do Indonezji oraz na piątym wśród 50 najważniejszych odbiorców towarów indonezyjskich. Niewątpliwie jest to efektem zwiększonej aktywności polskich podmiotów gospodarczych, które zachęcone stabilizującą się sytuacją wewnętrzną, wielokrotnie przyjeżdżały do Indonezji realizując bardzo szeroki program spotkań i negocjacji. W 2002 roku wzajemne obroty handlowe wg danych GUS osiągnęły 239,9 mln USD (wzrost o 19,2% w stosunku do roku 2001) i były najwyższe przynajmniej od połowy lat sześćdziesiątych, a najprawdopodobniej w historii stosunków dwustronnych.

Źródło: dane MGPiPS.