W kontrakcie możemy wyróżnić dwie grupy klauzul. Zapisy nie podlegające negocjacjom, do których należą:
- Nazwy i adresy stron zawierających umowę.
- Numer kontraktu.
- Data i miejsce jego zawarcia.
- Podpisy stron.
Klauzule negocjowane:
- Przedmiot kontraktu, powinien być starannie opisany z podaniem jakości, np. w formie norm, certyfikatów lub świadectw. Dobrze jest stosować nazewnictwo z taryf celnych. Nazwa występująca w kontrakcie powinna być taka sama w dokumentach handlowych, związanych z kontraktem.
- Ilość towaru, powinna być podana w sposób umożliwiający jego kontrolę oraz jednoznaczny zapis w dokumentach handlowych. Gdy nie można podać dokładnej ilości, należy w % określić dopuszczalne odchylenia.
- Cena jednostkowa towaru. Należy sprecyzować dla jakich warunków dostaw (Incoterms) cena obowiązuje oraz wyszczególnić składniki ceny, w celu umożliwienia obliczenia należności celnych. W kontrakcie trzeba podać walutę płatności oraz sposób ustalania kursu przeliczeniowego do rozliczeń.
- Sposób opakowania i oznakowania. Opakowanie zwrotne powinno być zaznaczone w kontrakcie. Na opakowania zwrotne należy wystawić osobny dokument SAD.
- Wartość kontraktu. Od wartości kontraktu eksporter może udzielić rabatu lub skonta, związanego ściśle z zapłatą we wcześniejszym terminie. Stosowane są również bonifikaty np. w przypadku produktów gorszej jakości.
- Terminy dostawy. W przypadku dostaw sukcesywnych, harmonogram dostaw powinien stanowić załącznik kontraktu.
- Warunki dostawy.
- Warunki płatności.
- Dodatkowe klauzule kontraktu.